Persoonlijk Archieven - EkeBrouwer.nl

Persoonlijk 11 december 2018

12 dingen waar ik blij van word

Persoonlijk ben ik niet heel erg materialistisch. Nu lach je misschien inwendig, denkend aan alle shoplogs die ik maak. Maar als ik geen spullen meer op AliExpress of bij Action zou kunnen kopen, zou ik daar geen traan om laten. Ik vind het belangrijk om te genieten van alledaagse dingen (oké, ik noem ook iets minder alledaagse dingen), om daar blij van te worden. Waar ik blij van word?

Mijn gezin. Ontzettend cheesy, ik weet het. Maar je kunt me niet blijer maken als mijn kerel vrolijk is en Storm schaterlacht omdat Max een gekke bek naar hem trekt. Want het is gewoon zo: als iedereen blij is, is moeders ook blij.
Mijn vriendinnen. Mijn goede vriendinnen Erica en Sharon, die ik niet dagelijks spreek maar als we elkaar zien dat het goed is. Mijn Milfs, waarmee ik al jarenlang app. De nieuwe moeders die ik leerde kennen tijdens mij laatste zwangerschap. Eigenlijk alle vrouwen om mij heen die mij snappen, met me kunnen lachen en die mijn leven echt leuker maken!
Een goede serie of tv-programma. Ik vind het heerlijk om me te nestelen op de bank. Theetje erbij, koptelefoon op en bingewatchen maar! Helaas wat sporadisch met twee kinderen en een man, maar zo fijn om af en toe even te doen!
Mijn relatie met Jeroen. We zijn ruim 16 jaar samen en redden het toch maar mooi even met zijn twee! Ook bij ons gaat het niet altijd even vlekkeloos, maar we hebben een gezamenlijk doel: Heel erg oud worden samen. Dus daar doen we ook alles voor!
Nachtje of weekendje weg. Het allerliefste met mijn lief, even onze verantwoordelijkheden van het ouderschap ontvluchten, haha. Maar ook fijn om met een vriendin te doen. Of met mijn nicht, komend weekend laten Fenna en ik het moederschap los en gaan genieten en shoppen in Maastricht!
Sneeuw. Oké, dagenlange kou, verkeersinfarcten en andersoortige ellende hoeven niet van mij. Maar hoe fijn is het om die eerste, krakende stappen in de sneeuw te zetten? Die magische snoetjes van je kinderen te zien? Een sneeuwballengevecht te houden? Heerlijk toch!
Keihard meezingen met muziek. Dit gaat het beste als ik alleen ben. Heerlijk even mee blèren met een fijn rocknummer of een goede love song. En dan flink goed uithalen hè. Ik waan me dan even Mariah Carey.
Een lange autorit. Jeroen en ik hebben de beste gesprekken en lachbuien in de auto. Heerlijk om even je hart te luchten of even door te vragen. Daar komt het thuis in alle hektiek ook niet altijd van, dus pakken we die momenten graag!
Uit eten. Of dit een lunch, high Tea of diner is, maakt me niet zoveel uit. Ik vind het heerlijk om even buiten de deur te zijn en wat anders te eten dan het alledaagse prakje.
Een nieuw paar schoenen. Ik ben zeker geen fashionista, maar word erg blij van een nieuw paar sneakers, laarsjes of zomerse sandaaltjes! Ik heb er dus ook genoeg , maar kan het niet laten om af en toe op zoek te gaan naar een mooi paar!
Mijn website. Mijn ziel en zaligheid kan ik kwijt in mijn eigen creatie. Ik vind het zo heerlijk om artikels te schrijven en mijn gedachtes de vrije loop te laten gaan. Ik kan plaatsen wat ik wil en hoef aan niemand verantwoording af te leggen. Ook verdien ik er af en toe wat geld mee. Voor die nieuwe schoenen ;-).
Uitgebreid haren en make-up opbrengen. Ik vind het heerlijk om in het weekend, als Jeroen de kinders onder zijn hoede neemt, uitgebreid de tijd te nemen om mijn haren mooi te doen en uitgebreid make-up aan te brengen. Dan trek ik alles uit de kast en vind er een flinke transformatie plaats. Normaal ben ik niet zo glammy, haha.

Waar kan jij intens blij van worden?

Persoonlijk 4 december 2018

Q&A deel II: Wat is je haar- en make-uproutine?

Vorige week kon je het eerste deel van mijn Q&A lezen, vandaag beantwoord ik de andere vragen in deel II. De vragen zijn aan mij gesteld na een oproepje van mij op Instagram en Facebook en ik vind het zo leuk om jullie mij zo meer over mij te vertellen! Ga lekker zitten, pak een lekkere kop thee, koffie of warme chocomel en geniet!

Wat is je haar- en make-uproutine?

Op dit moment besteed ik te weinig aandacht aan mijn uiterlijk. Mijn wenkbrauwen kunnen wel een waxstripje en een pincet gebruiken en mijn haar gaat ook te snel in een staart of knot. Laat staan dat ik meer doe dan tandenpoetsen, een borstel door mijn haar en deodorant opsmeren. Goed slapen en kleding zonder babyspuug heeft nu een eerste prio, al keek ik van de week wel verlangend naar mijn make-uptafel om weer eens lekker te make-uppen. Dit weekend maar weer eens tijd voor maken!

Wat wil je ooit nog eens gaan doen in je leven?

In deel I liet ik al weten niet echt een Bucket List-type te zijn, al heb ik zeker wel wat dromen. Ik ben geen reislustig type, maar van het kijken naar programma’s als De Gevaarlijkste Wegen van de Wereld krijg ik wel zin om er op uit te gaan. Ik hoop dat als de kinderen uit huis zijn toch wel dat soort tripjes te maken met Jeroen. Niet zozeer op gevaarlijke wegen, maar wel naar landen zoals Noorwegen, Argentinië, Mongolië en ga zo maar verder. Overigens zou ik ook wel eens naar onze Westerburen willen, genoeg te zien in Zuid-Engeland, Schotland en Ierland!

Wat is je leukste herinnering?

Oeh, lastige vraag! Ik heb zoveel leuke herinneringen! Maar misschien toch wel het moment dat Jeroen en ik elkaar een week kenden en ‘s avonds bij een vriend van hem op de bank zaten. Jeroen had zijn arm om me heen en ik zat heel knus tegen hem aan. Zo’n moment waarop je de tijd wilt stilzetten en hoopt dat het nooit overgaat!

Wat zijn leuke dingen om te doen met jonge kinderen in Lelystad?

Je verwacht misschien een erg spetterend antwoord, maar helaas hahaha. Ik heb toen Max nog net iets jonger was (en eigenlijk nu nu nog steeds), dat dingen helemaal niet spectaculair hoeven te zijn. Om een paar dingen te noemen:

Naar de Bibliotheek gaan, een stapel boekjes verzamelen en deze in een knus hoekje samen gaan lezen;
In een lunchroom samen een gebakje eten;
Naar een speelgoedwinkel gaan en je samen vergapen aan al het mooie speelgoed (zonder iets te kopen);
Rondjes rennen op en rond de Zuil van Lely;
Het kabouterpad lopen in de Oostvaardersplassen (al vind ik die in Almere nóg leuker);
Naar het tuincentrum om een rondje te lopen, vooral tussen oktober en januari erg leuk door alle kerstspullen.

Misschien schrijf ik binnenkort wel een uitgebreider artikel hierover, dus houd mijn website in de gaten ;-).

Slaapt de kleine man al een beetje door in de nacht?

Yes! Storm slaapt nu alweer een tijdje goed ‘s nachts. Iets wat enorm fijn is en waar je best van opknapt, dat slapen! Storm gaat vaak rond 18.00 uur naar bed en we geven hem een fles voordat wij naar bed gaan, zo rond 22:00 uur. Doordeweeks maken we hem rond 7:00 uur wakker, maar in het weekend kan hij gerust blijven slapen tot een uur of 08:00/08:30 uur. Geen geklaag over de nachten dus! Dat hij dagen heeft waarop hij overdag nauwelijks slaapt (maar wel veel huilt), klagen we dan maar niet over, haha.

Wat wil jij absoluut van mij weten? Stel je vraag en ik beantwoord deze zeker!

Persoonlijk 27 november 2018

Q&A deel I: Wat staat er bovenaan je Bucket List?

Een van de leukste video’s om te maken en artikelen om te schrijven is het beantwoorden van vragen. Een random TAG-artikel of het beantwoorden van vragen die jullie mij stellen. In dit artikel beantwoord ik de vragen die jullie mij stelden naar aanleiding van mijn oproep op Instagram en Facebook. Binnenkort kun je deel twee lezen! Ga lekker zitten en leer mij een stukje beter kennen!

Wat staat er bovenaan je Bucket List en wanneer ga je dat uitvoeren?

Zo. Dit is best wel een vraag waar ik even over na moet denken. Eerlijk gezegd ben ik niet echt een Bucket List-type. Niet dat ik geen wensen of dromen heb, maar het zijn vaak (vooral voor anderen) simpele dingen. Dus verwacht geen wereldreis, wilde acties of andere spannende dingen, want die wil ik niet te graag om ze ook daadwerkelijk te doen. Mijn allergrootste wens op dit moment is een ander huis kopen. We zijn op dit moment hard aan het sparen en inmiddels op het punt dat onze huidige hypotheek niet meer onder water staat. Met een beetje geluk krijgen we zelfs flinke overwaarde. Maar omdat we ook een huis moeten zien te kopen als we ons huis verkopen, willen we een toch wel goede spaarpot hebben. Zodat we het naar onze wens kunnen inrichten en geen tophypotheek hoeven af te sluiten.

Heel bizar groot hoeft dit nieuwe huis niet te zijn, als het maar meer ruimte heeft dan onze mini-starterswoning. Op dit moment hebben we geen grote zolder of kamer over en de schuur staat aardig vol, dus alle ruimte is welkom!

Wat is de meest erge opmerking die je hebt gekregen met betrekking tot (de opvoeding) van je kinderen?

Op de een of andere manier slaan mensen mij altijd over met tips of kritiek over mijn kinderen of de manier waarop ik ze opvoed. Misschien straal ik van nature al uit dat je dit beter niet kunt doen bij mij. Of heb ik alleen maar fatsoenlijke mensen om me heen. Of hoor ik het gewoon niet omdat ik zo doof als een tierelier ben, haha. Wel vroeg iemand mij na de geboorte van Storm of ik al veel commentaar op de naam had gekregen, want zij vond het nogal een aparte keuze. Ik heb haar toegebitst dat het me in een keer duidelijk was waarom ze geen relatie had, slecht contact met haar familie en ik ook nooit iemand tegen haar zag praten. Vals, ik weet het…

Als je wist dat je over twee weken zou sterven, wat zou je dan doen?

Het is je al duidelijk dat ik geen Bucket List-type ben, dus spannende en must see & do’s zou ik achterwege laten. Ik zou alle mensen om wie ik geef willen zien en spreken. Dan wil ik ze vooral duidelijk maken hoe belangrijk zij voor me geweest zijn en een moment willen creëren waarin we open en eerlijk mooie gesprekken kunnen hebben. Als het kan in combinatie met lekker eten en drinken en vooral nog veel tijd met mijn lieve, leuke vent en die twee jochies van ons.

Hoe is het om moeder te zijn van twee kids?

Leuk! Maar soms ook wel pittig. Storm is best onrustig in vergelijking met Max als baby en daar moet ik toch nog steeds aan wennen. Zelfs na de zes maanden die hij al in ons midden is. Ik vind het vooral pittig dat ik Max niet altijd de aandacht kan geven die hij verdient en dat er minder tijd is voor Jeroen en mij, mijzelf en het huishouden. Maar als ik dan de beginnende interactie tussen Max en Storm zie, dan vergeet ik alle moeilijke momenten. Hoe idolaat Storm Max aankijkt en hoe Max grappig probeert te doen om Storm aan het lachen te krijgen. Dat is alles waard hoor!

Binnenkort kun je deel twee van deze Q&A lezen!

Wat staat er op jouw Bucket List?

Moederschap 20 november 2018

Gender Disappointment: niet blij met het geslacht van je (ongeboren) baby

Een tijd geleden was het volop in het nieuws: Gender Disappointment. Dit houdt in dat je niet blij bent met geslacht wat je (ongeboren) kindje heeft. Hoewel ik denk dat vrouwen en mannen hier last van kunnen hebben, richt ik mij even op vrouwen. Is dit voor jou herkenbaar of maakte het totaal niet uit wat er in je buik huisde? Ik ga wat dieper in op het onderwerp en laat je weten of ik last had van Gender Disappointment.

Gender Disappointment

Het is je vast wel eens gevraagd toen je zwanger was: “Krijg je een jongen of een meisje?”. Doorgaans geven ouders aan of ze het wel of niet weten en dat het hen er vooral om gaat dat het kindje gezond is, ongeacht het geslacht. In veel gevallen lijkt het dus wel iets uit te maken, dat geslacht van je kind. Dat kan gaan over een lichte teleurstelling tot zelfs depressieve gevoelens. Misschien herken je je in deze gevoelens of raak je nu boos omdat je je niet voor kunt stellen dat je niet blij kan zijn met de komst van een kindje, ongeacht het geslacht. Er heerst namelijk best een groot taboe op het fenomeen Gender Disappointment. En dat is ook niet zo gek, aangezien depressies en Burn Out’s vaak nog door de gemiddelde Nederlander weggezet wordt als aanstellerij. Huppatee, gewoon schouders eronder en niet klagen.

Maar is het wel terecht om zo afgebrand te worden als je er achter komt dat het plaatje in hoofd niet klopt? Het lijken misschien oppervlakkige gevoelens, maar mogen deze gevoelens er ook niet gewoon zijn? Ik denk dat je het vast wel met me eens bent dat als je gevoelens of denkbeelden hebt en je kunt deze met niemand delen, dit je best verdrietig kan maken. Praten over zoiets lucht vaak wel op en kan het ook in een ander perspectief zetten.

En hoe zit het met jou

Je vraagt je misschien af hoe het zit met mijn Gender Disappointment. Onze kinderen zijn namelijk niet het befaamde Koningskoppel want we zijn trotse ouders van twee lieve, mooie jochies. Zijn we er blij mee? Absoluut! Maar nu komt de grote maar…

Bij de zwangerschap van Max lieten we ons verrassen. We wilden niet weten wat het geslacht was tot het moment dat het geboren zou worden. En daar was hij dan, onze heerlijke zoon! We hebben geen moment gebaald of ons raar gevoeld. Misschien ook omdat het onze eerste kind was en er nog wel een aantal zouden volgen? Toen ik trots aan iedereen vertelde dat ik na een lange weg toch in verwachting ben geraakt, riep Jan en Alleman dat het het een meisje zou worden. Ik scheen een bepaalde glow te hebben die je blijkbaar alleen hebt als je een meisje verwacht. Ook voelde ik me anders dan in de zwangerschap van Max.

Al snel werd er in mijn hoofd het idee van het krijgen van een meisje gevormd. Ik bleef continu bij schattige meisjesitems staan, zag al een mierzoet kamertje voor me. Zelf ben ik op sommige vlakken echt een uberpopperig barbiemeisje. Ik was na vier broers het enige meisje thuis en dat buitte ik qua girly speelgoed goed uit. Roze is ook jarenlang mijn lievelingskleur geweest, ik trouwde zelfs in een roze bruidsjurk. Daarnaast bezit ik een arsenaal aan make-up en ben ik dol op High Tea-en. Dat zag ik mezelf al helemaal doen met mijn dochter.

En toen kwam de langverwachte spannende dag van de geslachtsbepalingsecho. Met klamme handjes zaten we in de wachtkamer. Aan de echoscopist vroegen we of hij het geslacht op een briefje wilden schrijven. We wilden namelijk samen met zijn tweetjes een soort gender reveal doen. Toen we de praktijk uitliepen overviel me een heel sterk gevoel dat er een jongetje in mijn buik zat, en geloof me, ik ben niet zo van dat soort onderbuikgevoelens. Eenmaal thuis maakten we de envelop open en stond er op het kaartje: It’s a Boy! Ik deed mijn uiterste best om heel blij te klinken, maar Jeroen zag wat lichte teleurstelling bij me. Toen ik daarna de Prenatal binnenliep om eindelijk gericht te kunnen shoppen, stak al die leuke meisjeskleding toch wel een beetje.

Mijn gevoel op dat moment stond los van het ventje in mijn buik. Want geloof me, na de lange weg die we afgelegd hadden, was ik dolblij met deze zwangerschap. Het was meer het gevoel dat het misschien wel nooit zou komen, die dochter. Ik heb mezelf vanaf dat moment een schop onder mijn kont gegeven en ben flink gaan richten op het kamertje en alle leuke dingen die nog geregeld moesten worden. En wie weet. Misschien komt dat meisje er ooit nog. Misschien besluiten we op een dag toch ons gezin uit te breiden. Misschien hebben die twee stoere binken van ons dan een zusje om zich over te ontfermen. Misschien.

Wat is jouw mening over Gender Disappointment?

Zwangerschap 11 oktober 2018

Vandaag precies een jaar geleden…

Vandaag precies een jaar geleden veranderde ons leven. Niet direct heel drastisch, maar het was wel het begin van een grote verandering. Een verandering die we niet aan zagen komen, in ieder geval niet op deze manier. Je kunt je daarom vast voorstellen dat we in shock waren, want dat is meestal als er iets voorvalt waar je niet op rekent. Het afgelopen jaar waren maanden met stress, nieuwsgierigheid, vreugde, verdriet maar vooral een bonk blijdschap.

Wel/niet

Een jaar geleden was ik aan het wachten op mijn menstruatie. Het had er alle schijn van dat het zou gebeuren en het duurde ook even voordat ik een test wilde doen. Die test zorgde er namelijke de 22 maanden die er aan vooraf gingen, altijd voor dat ik ongesteld werd. Die woensdag ging ik na mijn werk toch even snel Kruidvat in. Met zwetende handen kocht ik een test en ik fietste snel naar huis. Jeroen drong er op aan dat ik de test even snel deed voor het eten, dus ik perste er een paar druppels uit en legde de test in een hoek terwijl ik een timer op mijn telefoon instelde. Na een paar minuten ging de timer af en keken we op de test.

Ter check maar vol adrenaline lazen we een aantal keer de bijsluiter door. Het was toch echt zo: IK WAS ZWANGER! Er stond al een afspraak gepland bij de Gynaecoloog om te starten met een IUI-traject, maar deze kon gelukkig veranderd worden naar een afspraak voor een eerste echo.

Zwangerschap

Na een hoop misselijkheid begon het grote genieten. We kregen te horen dat we opnieuw een zoon zouden krijgen, wat een zegening! Oké, stiekem liep ik toch wat teleurgesteld langs de uberschattige meisjeskleding bij Prenatal, maar toen de knop om was en we een naam gevonden hadden, was ik meer dan blij met onze ongeboren zoon. Naar mate de zwangerschap vorderde en het laatste trimester in zicht kwam, werd het pittiger. Ik had veel last van mijn bekken, harde buiken en kreeg ook zwangerschapsdiabetes. De laatste twee maanden spanden erom wanneer ik ingeleid zou worden. Eerlijk gezegd verlangde deze vochtpoot daar naarstig naar, haha.

Storm

De bevalling van onze mooie, lieve Storm was een droom. Een fantastische droom! Die wilde ik nog wel een aantal keer over doen! De eerste weken was ik niet van mijn roze wolk af te krijgen, wat was dit genieten zeg! Op een gegeven moment werd het pittiger. De gebroken nachten begonnen mij aardig op te breken en overdag was Storm ook niet altijd bepaald Zen. Veel huilen, weinig poepen, veel kramp en nu vergeet ik vast wat dingen. Inmiddels slaapt het boefje door, kan hij nog wel af en toe een flinke keel opzetten, maar merken we dat een ontzettend strak ritme heel erg goed is. Voor Storm, maar ook voor ons!

Binnenkort kun je meer lezen over hoe het nu gaat met ons!

Persoonlijk 6 september 2018

Twee jaar Ekebrouwer.nl: de feiten op een rijtje

Zaterdag 1 september vierde ik het tweejarige bestaan van mijn uitlaatklep, therapie, hobby en steun en toeverlaat Ekebrouwer.nl. Het leek mij leuk om terug te kijken op het afgelopen jaar. Welke samenwerkingen zijn er geweest, welke artikelen werden goed gelezen, hoeveel bezoekers/volgers/abonnee’s heb ik op mijn verschillende kanalen? Lees lekker verder als je geïnteresseerd bent!

Samenwerkingen

Sinds ongeveer een jaar word ik benaderd voor samenwerkingen met bedrijven of merken. Deze samenwerkingen lopen uiteen van het opgestuurd krijgen van producten tot het verwerken van linkjes in een artikel, waarvoor ik een geldbedrag ontvang. Ook krijg ik mails van bedrijven die vragen of ik een winactie met hun product wil uitzetten voor mijn lezers.

De eerste samenwerking die ik aanging was met Casimoda, waarvoor ik een artikel schreef over het vinden van het perfecte Smartphonehoesje in ruil voor een aantal Smartphonehoesjes. Inmiddels ben ik zeven samenwerkingen in ruil voor een product verder. Hierbij kun je denken aan een gezichtsverzorgingset, zonnebrillen, geboortekaartjes, overhemden, shoptegoed van postorderbedrijf, wanddecoratie en fotoalbums. Voordat je denkt dat ik voor elke gratis prul schrijf, moet ik je teleurstellen. Ik doe dit alleen met artikelen die ik anders zelf ook zou kopen of uitproberen en heb zeker al items afgewezen omdat ik het niet ga gebruiken.

Zoals ik net al vertelde schrijf ik ook artikelen waar ik een link in verwerk, Voor dit soort artikelen krijg je een geldbedrag in ruil voor het plaatsen van een of meerdere links. De gedachte hierachter is dat jouw website en de website waar je naar linkt, hoger ranken in Google door het linken naar elkaar. Google merkt jouw website en de website waar je naar linkt als betrouwbaarder aan als het ware. Ik merk dat ik het ontzettend leuk vind om een artikel uit mijn toetsenbord te stampen over een random onderwerp waar ik dan toch een link in kan verwerken. Ook het feit dat je hiervoor betaald krijgt is natuurlijk leuk en ik investeer dit dan ook graag in mijn website en aller er om heen.

De cijfertjes

En dan nu tijd voor de harde feiten: de cijfertjes!

Het afgelopen jaar kwamen er 121 artikelen en video’s online.
Vorig jaar september had ik 140 volgers op Twitter, nu zijn dat er 207.
Op Facebook volgde 268 mensen mij, inmiddels zijn dat er 352.
Op Instagram stond de teller vorig jaar op 449, nu tik ik de 820 aan.
Op Youtube had ik 666 abonnees, nu zijn dat er 908.
Mijn website had vorig jaar augustus 655 unieke bezoekers en afgelopen augustus 3432 unieke bezoekers.

Mijn best bekeken video is van het afgelopen jaar is een shoplog van de Action met 2953 weergaven. Mijn slechtst bekeken video is een vlog met maar 193 weergaves.

Mijn zwangerschap heeft een fijne boost gegeven aan mijn website. Niet alleen had ik boordevol inspiratie, ook vinden mensen het blijkbaar interessant om te volgen. Ook ben ik bang, nu ik wat meer over onze kinderen en het moederschap schrijf, ik langzaam tot de categorie Mommyblogger toe begin te horen. Zo is mijn best gelezen artikel, met 2236 views, een achteraf gezien best controversieel epistel over dingen die ik niet begrijp aan andere ouders. Iets minder populair was een artikel waarin ik tips gaf hoe je kunt besparen op je Smartphone. Overigens is dat artikel echt wel meer waard dan de 33 views die het nu heeft, haha.

Doelen

In een vergelijkbaar artikel wat ik vorig jaar schreef, formuleerde ik twee doelen: binnen een jaar op 1000 unieke bezoekers zitten en 1000 abonnees op Youtube behalen. Dat eerste doel is ruimschoots gehaald, de tweede iets minder, maar zoals je net hebt kunnen lezen, zit ik er tegen aan. Ook voor komend jaar heb ik weer een aantal doelen in mijn hoofd. Ik wil ze niet allemaal delen, maar als ik de bezoekersaantallen van afgelopen maand mag houden of zelfs verhogen, dan ben ik ontzettend blij!

Verder wil ik jou, als trouwe, nieuwe of sporadische lezer en kijker bedanken! Zonder jouw waardering had ik hier niet geschreven of video’s geplaatst en ik hoop dat ik je nog lang mag vermaken!

Persoonlijk 7 augustus 2018

Hoe gaat een Newbornshoot?

Als zwangere of als kersverse ouder heb je het vast wel eens voorbij zien komen: een Newbornshoot. Een Newbornshoot is een fotosessie van een pasgeboren kindje welke is aangekleed met de allerschattigste outfitjes of omwikkeld met mooie, zachte doeken. Natuurlijk afhankelijk van de stijl van de fotograaf en je eigen smaak. Ook Storm moest er aan geloven, maar hoe gaat dat nou, zo’n Newbornshoot? Ik leg het je allemaal uit en laat je het resultaat zien van de Newbornshoot van Storm.

Fotosessie

Je kon het net al lezen: een Newbornshoot is een fotosessie van een pasgeboren en vaak slapende baby. Vaak vindt zo’n shoot plaats als de baby tussen de 7 en 21 dagen oud is. Het kindje slaapt dan namelijk nog erg vast. Het is verstandig om ruim de tijd te nemen voor een Newbornshoot, zodat er ruim de tijd is, ook om het kindje te voeden en te verschonen, moet dat nodig zijn. Tijdens een shoot word het kindje in verschillende decors gelegd en zal de baby gewoon doorslapen. Mocht de baby wakker worden, dan is het natuurlijk ook leuk om een aantal foto’s te maken met de oogjes open. Ook is het natuurlijk mogelijk om als ouders of broertjes en zusjes op de foto te gaan met de baby.

Wonder Fotografie

Storm werd gefotografeerd door Fenna van Wonder Fotografie. Fenna is een ervaren, geduldige en lieve fotografe die naast Newbornshoots ook Zwangerschapsshoots, Sitter Sessions (als je baby kan zitten), Cake Smashes (vaak rond de eerste verjaardag, je kindje mag met een prachtige taart op de foto) en Bruidsfotografie. Haar stijl kenmerkt zich door het gebruik van zachte en natuurlijke materialen en heeft een romantische inslag, maar ze staat zeker ook open voor eigen inbreng. Fenna heeft een mooie en lichte studio in Almere met decors in verschillende kleuren. Voor de Newbornshoot maakt ze gebruik van verschillende achtergronden, rieten mandjes, zachte dekens, gebreide mutsjes, houten schalen, haarbandjes en nog veel meer accessoires. Zelf mag je natuurlijk ook een knuffeltje of dekentje meenemen.

De Newbornshoot van Storm

Fenna vroeg of ze tijdens de Newbornshoot van Storm mocht vloggen om een video op te nemen waarin ze uitlegt hoe je het beste een Newborn kan fotograferen. Ze heeft een succesvol Youtubekanaal waar ze video’s upload waarin ze vertelt en tips geeft over fotografie. Nieuwsgierig? Hieronder kun je de video bekijken:

De shoot was enorm relaxed, zoals je kunt zien in de video. Storm sliep tijdens het fotograferen en werd tussendoor wakker voor een voeding en een schone luier, maar viel direct weer in slaap. Het is dus niet gelukt om foto’s te maken met zijn oogjes open. Aan het einde van de shoot mocht ik samen met Storm op de foto, voor mij een heel bijzonder moment wat deze prachtige foto’s opleverde.

Heb jij wel eens een fotoshoot laten doen?

Relatie 26 juli 2018

Let’s talk about sex

Zoals je al eerder hebt kunnen lezen, zijn Jeroen en ik aan de slag gegaan met het programma van LoveSync om je relatie te verbeteren en te versterken. Zo leerden wij wat de behoeftes van de ander zijn in onze relatie, waarom we verliefd op elkaar zijn geworden en wat de grootste ergernissen zijn. Inmiddels hebben we het programma afgerond en vertel ik wat er in de laatste modules behandeld werd en wat het volgen van het online programma van LoveSync ons heeft opgeleverd.

Let’s talk about sex

De voorlaatste module gaat over sex. Wat mij betreft een essentieel onderdeel van relatie en als hierin dingen niet lekker lopen, kan dat veel druk leggen op je relatie. Hoewel ik vrij taboeloos ben en geen moeite heb met het onderwerp sex, wil ik toch voorzichtig zijn met het delen van details hoe dit in onze relatie zit. Wel kan ik zeggen dat we hierin veel hobbels hebben gekend, je echt je best moet doen om er wat van te maken (zeker in een lange relatie) maar dat we op dit moment beiden zeer tevreden zijn met hoe het gaat op dit vlak. We merken echt dat het onze relatie sterker maakt als ook dit onderdeel goed zit en vinden het beiden belangrijk om hier aandacht aan te besteden.

Kun jij wel wat hulp gebruiken bij het fijner maken van je sexleven? LoveSync geeft een aantal tips in hun programma en degene die voor ons helpend (zouden kunnen) zijn kun je hieronder lezen en licht ik toe:

Ga eerder naar bed. Dit voorkomt dat je gelijk wilt gaan slapen. Je bed is niet alleen een plek om te
slapen maar ook om veel lol te hebben met je partner. Ga dus bewust eerder naar bed, zet de tv
eens wat eerder uit. Laat je telefoon beneden en zet al helemaal niet de tv aan in je slaapkamer.
Sterker nog, haal de tv daar weg. Een TV in je slaapkamer is dodelijk voor je seksleven. Een tip die wij zeker zouden kunnen toepassen. Een TV hebben wij niet in de slaapkamer, maar vaak gaan we te laat naar bed en zijn we te moe om nog in actie te komen.
Plan het hebben van seks. Het klinkt misschien wat vreemd maar soms ben je zo druk dat het er
simpelweg niet van komt. Relax samen minimaal één keer per week. Het klinkt inderdaad niet spontaan, maar mocht het niet lekker lopen met je sexleven, dan is dit echt de eerste stap. Maak er echt tijd voor, want voor je het weet ben je een paar weken verder en dat kan voor veel frustratie en onbegrip zorgen. Zin maken helpt echt!
Laat je partner zich niet schuldig voelen over de dingen die er die dag zijn gebeurd. Anders gezegd:
Laat de dingen die je partner overdag verkeert doet, geen invloed hebben op je seksleven. Veel
vrouwen hebben de neiging om dit te doen. Het is lastig om de dingen die overdag gebeurt zijn los
te zien van seks, maar probeer dit wel te doen. Deze tip is niet alleen toepasbaar op sex, maar op je gehele relatie. Maak het elkaar niet te moeilijk en ga er ook van uit dat je partner niet in je leven is om het je bewust moeilijk te maken.
Doe niet altijd hetzelfde maar, maak het spannend. Probeer eens wat anders. Seks hoeft niet altijd
thuis plaats te vinden. Doe het op andere plekken. Maar bespreek het eerst wel even met je
man/vrouw. Sowieso gaat de rechttoe rechtaan sex echt vervelen na 16 jaar. Communiceer vooral ook over je behoeftes en fantasieën. Je hoeft hier niet direct iets mee te doen, maar als je weet wat je partner leuk of lekker lijkt, kun je hier wel op inspelen.

Woorden en daden

De laatste module, woorden en daden, begint met oude koeien uit de sloot halen en negatief praten. Zoals je al eerder hebt kunnen lezen, zien wij beiden hier geen heil in. Eerder misschien omdat we het lastig vonden om bepaalde pijnpunten weer aan te halen en het dus maar in de doofpot stopten, maar inmiddels omdat we zien dat het geen zin heeft. We gaan er beiden van uit dat we dingen deden en doen met de juiste intentie en dat scheelt al enorm.

Ook ligt de nadruk in deze module op het erkennen van je eigen tekortkomingen en deze ook uit te spreken naar je partner. Door hier beiden open en eerlijk over te zijn, zul je merken dat de lucht zal klaren. Het kan bijna niet anders dan dat je energie zult krijgen om weer iets moois te maken van je relatie. De laatste opdracht is misschien wel de lastigste: er wordt gevraagd om de misstappen die je zelf hebt begaan niet nogmaals te maken. Dat lijkt simpel, maar in de praktijk nog best lastig.

Startmeting vs. Eindmeting

Aan het begin van het programma is Jeroen en mij gevraagd om een startmeting in te vullen. Aan het einde van het programma hebben we de eindmeting ingevuld en zo kunnen we exact zien waar we stonden toen we begonnen en waar we nu staan. Per onderwerp kun je lezen hoe Jeroen en ik scoorden en of er verbetering is.

Bij de startmeting had ik een gemiddeld cijfer van 7.3. Bij de eindmeting was dit een 8.4. Jeroen had bij de startmeting een gemiddeld cijfer van 8.1. Bij de eindmeting was dit een 8.5. We vinden dus allebei dat het LoveSync-programma onze relatie heeft verbeterd!

Communicatie

Mijn score op communicatiegebied bij de startmeting was een 6.5. In de eindmeting kom ik uit op een 7. Jeroen’s score op communicatiegebied bij de startmeting was een 7. In de eindmeting komt hij uit op een 6. Opvallend niet, dat ik ervaar dat we op communicatiegebied vooruitgang hebben geboekt, maar Jeroen dat niet ervaart. Tijd om even te communiceren waar dit verschil in ervaring vandaan komt! In het kort komt het er op neer dat Jeroen ervaart dat we momenteel door de gebroken nachten net iets te moe zijn om diepe gesprekken te houden. Dat ben ik absoluut met hem eens, ik keek nog terug op de fijne avonden die we tot een paar weken terug hadden. We gaan ons best doen, zodra we weer wat meer slaap hebben, om de avondjes vol goede gesprekken terug te laten keren.

Vertrouwen en respect

Op het gebied van vertrouwen en respect scoorde ik bij de startmeting een 9.5. In de eindmeting scoorde ik ook een 9.5. Op het gebied van vertrouwen en respect scoorde Jeroen bij de startmeting een 9.5. In de eindmeting scoorde hij een 10. Wat dat betreft zit het bij ons goed, erg fijn om dat ook van elkaar te weten!

Seks

Bij de startmeting had ik op seksgebied een score van 6. Bij de eindmeting was dit een 9. Bij de startmeting had Jeroen op seksgebied een score van 6.5. Bij de eindmeting was dit een 8. De net voldoendes bij aanvang waren vooral te wijten aan mijn hoogzwangere toestand. Zonder teveel details te geven: er zit weer schot in de zaak, haha.

Frustratie

Mijn score bij de startmeting op het gebied van frustratie was een 6.5. In de eindmeting is mij op basis van mijn ingevulde antwoorden een 7 gegeven. Jeroen’s score bij de startmeting op het gebied van frustratie was een 9. In de eindmeting is hem op basis van de ingevulde antwoorden een 9 gegeven. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik echt geen idee heb waarom ik hierop lager “scoor” dan Jeroen. Voor mijn gevoel was dit onderwerp weinig op ons van toepassing omdat er niet veel frustraties spelen. Toch maar eens over praten!

Veiligheid en verbondenheid

Op het gebied van veiligheid en verbondenheid ben ik van een 8 naar een 9.5 gegaan. Op het gebied van veiligheid en verbondenheid is Jeroen van een 8.5 naar een 9.5 gegaan. Dit is toch wel het fundament van je relatie en wat is het fijn om te weten dat wij allebei hoog scoren op dit vlak. Voor ons gevoel zit het met veiligheid en verbondenheid ook ontzettend goed. Is dat de reden dat wij al 16 jaar zo goed gaan samen?

Dit artikel bevat een samenwerking.

Moederschap 3 juli 2018

Babyupdate: de kraamweek, drinken, slapen en Max als grote broer

Als je mij volgt op social media dan ontgaan vast de zoete en inmens gelukkige foto’s je niet. Oké, misschien een beetje een overload aan babyspam, but I can’t help it! Ik heb gewoon de liefste en zoetste baby die er is en wil dat graag met jullie delen. Alweer vier weken is Storm in ons leven, een heerlijk mannetje! Eerlijk? Het gaat niet alleen maar over rozen, grotendeels wel, maar ik praat je graag bij in deze eerste babyupdate!

Kraamweek

Storm is op maandagmorgen om 09.24 uur na een zeer vlotte bevalling geboren. We wisten van te voren al dat we een nachtje ter observatie moesten blijven, maar na goedkeuring van de kinderarts op dinsdagmorgen waren we rond het middaguur weer thuis. Al snel kwam de meest fantastische kraamverzorgster acht dagen ons huis overnemen. Wat een topvrouw! En wat was ze lief en zorgzaam. Maar vooral: wat kon ik met haar lachen! Soms op het gênante af, want ze moest zelfs de kamer uitlopen tijdens de hielprik omdat we de slappe lach hadden. Ook genoot ik ontzettend van haar lekkere ontbijtjes, haar fruitsalades en voetmassages. Ze masseerde deze net zolang totdat het vocht verdwenen was. Als kers op de taart lakte ze mijn teennagels ook nog!

Drinken

Het drinken van Storm was wel een flink aandachtspuntje en dreef mij af en toe tot wanhoop. Het was een flinke strijd om überhaupt de speen van de fles in Storm zijn mond te krijgen. Hij duwde de eerste anderhalve week zijn tong vaak tegen zijn gehemelte waardoor de speen niet in zijn mond ging en hij ook niet kon drinken. Daarna dronk hij te weinig en te kort. Het zorgde voor best een aantal onzekere momenten en wat meer bezoekjes van de Verloskundige. Zij hielp ons enorm en liet ons inzien dat hij hier moeite mee had omdat Storm te vroeg geboren was. Zijn temperatuur was verder goed, hij plaste en poepte en had geen suffe indruk. Geen zorgen dus. Op dit moment drinkt hij steeds meer, nog steeds niet de hoeveelheid die bij zijn leeftijd en gewicht past, maar hij groeit als een beer. Wel begint hij steeds wat vaker te spugen en heeft hij veel last van krampjes en gilt het dan uit. Veel kroeltijd is de enige oplossing, dus dat doen we dan ook maar!

Slapen

Storm geeft iedere drie a vier uur aan dat hij wil drinken. We voeden hem dus op verzoek en dat werkt goed. Als hij geen krampjes heeft, ligt hij uren te slapen, maar hij begint steeds vaker wakkere momenten te krijgen en kan je dan heerlijk aan liggen kijken met zijn grote ogen. De nachten vind ik best pittig. We geven hem of de fles voordat we naar bed gaan, of hij komt in de een a twee uur daarna. Om de beurt geven we een fles, zodat we allebei toch nog wat slaap pakken. Maar meer als een uur of drie, vier achtereen is dit niet. Ook kom ik niet altijd direct in slaap, dus dat helpt ook niet mee. Wel probeer ik bij de wat helsere nachten de volgende dag overdag wat mee te slapen. Daar begint wat de klad in te komen, dus moet ik echt weer gaan doen, haha.

Max

En dan de trotse grote broer! Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten van het hebben van twee kinderen en vooral hoe Max zou reageren op een kindje erbij. Maar wat doet hij het goed! Hij is zo lief en behulpzaam! Het gaat allemaal wel een beetje lomp en onbehouden en eigenlijk vind ik dat wel eng, vooral omdat ik bang ben dat Max Storm per ongeluk bezeerd, maar Max gaat de deur niet uit zonder zijn broertje een dikke kus gegeven te hebben en rent naar hem toe als hij huilt om zijn speentje in zijn mond te doen. Max vertoont totaal geen jaloers gedrag en dat vind ik echt een hele prestatie voor een vierjarige!

Eigenlijk gaat het dus allemaal best prima! Jeroen en ik letten er goed op dat we elkaar ontlasten en gunnen de ander ook veel tijd voor zichzelf. Voor ons is het echt belangrijk om af en toe even wat te doen zonder vader of moeder te zijn, maar even iets te ondernemen voor onszelf. Zo blijven we leuk en gezellig en kunnen we er weer tegenaan!

Wat vind jij het meest pittige aan het ouderschap?

Zwangerschap 15 juni 2018

Mijn bevallingsverhaal: de geboorte van onze zoon Storm

Als je mij volgt op Social Media heb je het natuurlijk al voorbij zien komen: onze zoon Storm is geboren! Vandaag praat ik je graag bij over onze prachtige tweede zoon en over de supersnelle bevalling die mij nog steeds doet verbazen. Ga lekker zitten en lees alles over de geboorte van onze zoon Storm.

Inleiden

Eerder kon je al lezen dat de Gynaecoloog had besloten om mij in te leiden bij een bepaalde termijn. Dit besluit kwam vooral omdat ik Zwangerschapsdiabetes kreeg en insuline moest gaan spuiten om mijn bloedsuikers onder controle te houden. Daarnaast werden er ook eiwitten in mijn urine gevonden, mijn nierfunctie ging achteruit, dus ook hierop was strenge controle. Ik wist dus al een paar weken dat ik op donderdag 7 juni zou worden ingeleid.

Tot mijn laatste geplande afspraak met de Gynaecoloog op dinsdag 29 mei. Zij zag toch noodzaak gezien mijn gezondheid om de inleidingsdatum naar voren te halen. Maandag 4 juni zou ik mij mogen melden bij de Verloskamers. De Gynaecoloog checkte ook nog even of ik al ontsluiting had (Auw!) en dit zat al op 1 a 2 centimeter. Een goed teken, want zo zou er geen ballonnetje geplaatst te hoeven worden om ontsluiting te creëren. Het zou dan zomaar een dag langer kunnen duren voordat de bevalling zou beginnen. Ik was er behoorlijk klaar mee, met dat hele zwanger zijn, dus voor mij een opluchting dat mijn lijf al wat voorbereidend werk had gedaan!

De laatste dagen

De vrijdag voor mijn bevalling ben ik als een malle de keuken uit gaan soppen. Geen hoekje van elk keukenkastje bleef onbespaard. Wat een takkeklus! Maar goed, het was ook echt wel even heel hard nodig, haha. Op zaterdag stond een verjaardag gepland van mijn neefje en daana werd ik nog even heerlijk onder handen genomen met een zwangerschapsmassage. En toen brak de zondag aan. Voor mij wel een ding, want de laatste dag als gezin van drie. Het laatste moment om Max nog even samen de volledige aandacht te geven. We zijn lekker gaan lunchen bij een restaurantje wat een ruime binnenspeelplaats heeft. Aan het einde van de middag brachten we Max naar mijn ouders. Hij ging daar logeren en mijn ouders zouden hem naar school brengen de volgende dag. Dat scheelde ons een hoop gestress, omdat we ons de volgende ochtend om 7 uur zouden moeten melden in het ziekenhuis.

Weer samen thuisgekomen besloten Jeroen en ik lekker voor de tv te eten. Dit hadden we sinds Max zijn geboorte niet of nauwelijks gedaan, zo konden we even lekker onze favo serie bingewatchen. Ik merkte dat ik hoofdpijn begon te krijgen en dat ik een strakke band om mijn bovenbuik voelde. De tekenen van Zwangerschapsvergiftiging. Zou dit dan toch zich nog op de laatste dag zich gaan openbaren? Na wat getwijfel besloten we toch maar even te bellen met het ziekenhuis. Ze wilden me toch even zien, al was het maar om de baby te checken.

Weeën en ontsluiting

Ik werd aangesloten aan de CTG voor een hartfilmpje van de baby en er werd bloed en urine afgenomen. Ook werd mijn bloeddruk opgemeten en mijn ontsluiting gecheckt. Mijn bloed en urine waren goed, bloeddruk iets te hoog maar deze zakte langzaam en de baby deed het lekker. Maar ik ook. Op de CTG waren al goede weeën te zien, waar ik overigens niets van voelde. Deze weeën hadden gezorgd voor inmiddels 5 cm ontsluiting! Gewoon, uit mezelf. Het zou zo maar kunnen dat ik diezelfde nacht nog zou gaan bevallen, helemaal uit mezelf en zonder inleiden. Wat kan het raar lopen!

Je begrijpt vast dat ik niet meer naar huis gestuurd ben, maar gewoon lekker in het ziekenhuis mocht blijven. Ik kreeg een kamer voor mijzelf, wat een luxe! Jeroen ging wel weer huiswaarts, ik gunde hem nog wel even wat slaap in zijn eentje nadat hij maanden naast een ronkende walrus heeft moeten liggen. Ik kreeg een slaaptabletje en sliep heerlijk.

D-day: de dag van de bevalling

En toen was de dag ineens daar: de dag van de bevalling! Ik werd vroeg wakker, een uur of vijf en besloot nog wat te werken op mijn laptop. Om een uur of zeven belde ik naar Jeroen, ik mocht naar de verloskamer en zou het fijn vinden als hij ook naar het ziekenhuis kwam.

Eenmaal op de verloskamer ging het vrij snel. Mijn vliezen werden om 7.14 uur gebroken en al snel begon ik de weeën te voelen. Deze waren op zich nog wel weg te puffen, want om 7.37 maakten Jeroen en ik deze (ontzettend wazige) foto, nog geheel relaxed!

Daarna ging het snel. De weeen namen toe en werden heviger. Om er voor te zorgen dat ik niet de hele dag weeen zou hebben, kreeg ik een minimale dosis weeopwekkers om 9.00 uur. Vanaf dat moment had ik non stop weeen en vroeg ik om een morfinepompje als pijnstilling, want dit kon ik niet bijbenen. Voordat dit gegeven werd, wilde de verloskundige eerst nog even mijn ontsluiting checken. Ik zat al op 8 cm! Het pompje werd geskipt en opeens voelde ik persdrang. Het was 9.24 uur en dit was het moment waar ik tegenop zag. Die helse Ring of Fire, die brandende pijn. Toch probeerde ik te persen, de eerste keer was niet zo’n succes omdat ik er niet vol voor durfde te gaan.

Dan de tweede perswee. Ik probeerde met al mijn kracht te persen. voelde heel even die Ring of Fire, maar ik voelde vooral mijn baby die geboren werd. Het was alsof hij uit me gleed, zo’n bijzonder gevoel! 9.28 uur: Storm Jelle Brouwer is geboren! Storm begon meteen uit volle borst te brullen en werd bij mij op mijn borst gelegd. Mijn wens was om de navelstreng uit te laten kloppen (hierbij knippen ze de navelstreng niet direct door, maar laten ze nog even de goede voedingstoffen en bloed uit de placenta doorstromen. Dit duurt maximaal een minuut of vijf) en binnen 10 minuten wordt ook de placenta geboren. Ik heb een paar hechtingen nodig, maar geniet vooral van het mooie ventje en het feit dat de bevalling maar 2 uur en 15 minuten geduurd heeft.

Ondersteboven

De uren na de bevalling blijf ik ondersteboven van de megasnelle bevalling. De bevalling van Max duurde 4 uur en op zo’n zelfde tijdspanne had ik mij een beetje ingesteld. Eerlijk? Ik geloofde vrouwen nooit zo die zo snel bevielen, nam ik altijd met een korreltje zout. Maar wat was en ben ik blij dat het zo gegaan is en wat ben ik blij dat we na een lange weg van 2 jaar om zwanger te raken en een toch wel pittige zwangerschap zo’n mooi, lief en zoet ventje erbij hebben! Die roze wolk, die ik zeker bij Max niet had, is er meer dan dat ik voor mogelijk had kunnen houden!

Volgende week kun je meer lezen over de kraamweek en hoe het ons nu vergaat.