2019 is alweer bijna voorbij. Weer een jaar wat omgevlogen is! Een grotendeels goed en fijn jaar, na een aantal mindere en pittige jaren. Net als 2016, 2017 en 2018 heb ik weer een jaaroverzicht gemaakt waarin ik je meeneem in het afgelopen jaar. Ben je klaar voor de High en Lows van 2019?
Ik kijk met een trots gevoel terug op…
De basis van alles: Jeroen en ik en dan vooral het feit dat we dit jaar 10 jaar getrouwd zijn. Geen geheim meer dat ik gewoon trots ben op ons zijn.
Mijn jongetjes. Storm die van een baby in een echte dreumes veranderd is. Hij is gaan lopen, begint te kletsen en lijkt al zoveel te begrijpen. En dan Max, wat een knul al. Van ingetogen en weinig vertellen naar de oren van je kop af kletsen. Ik ben zo gek op ze!
Ook ben ik ontzettend trots op het feit dat ik zo’n leuke baan heb gevonden. Het is echt mijn plek. Ik krijg er veel vrijheid en vertrouwen en daardoor gaat het ontzettend goed. Nu, na een maand of negen er te werken, voel ik me echt volwaardig deel van het team. Een van de redenen dat het echt goed gaat met me na jaren aanmodderen.
Het afgelopen jaar heb ik voor een aantal bloggers gastblogs mogen schrijven en door sommige word ik regelmatig gevraagd en dat is erg fijn!
Een paar weken geleden heb ik eindelijk de stap gezet om te beginnen met sporten. Ja, dit luie dier is eindelijk aan de slag gegaan. Het lukt me nog niet om twee keer per week te gaan, omdat dit een superdrukke tijd is. Maar vanaf het nieuwe jaar hoop ik dit wel te kunnen doen.
Ik denk met een lach terug aan…
De grappige uitspraken van Max (binnenkort zal ik een nieuw artikel hierover schrijven) en bepaalde acties van Storm. Maar zeker ook de fijne tijd die ik doorbreng met vriendinnen. Ik heb fantastisch mooie en leuke vrouwen om mij heen en het is heerlijk om met hun af te spreken en lekker te lachen en te kletsen.
Een aantal hoogtepunten van afgelopen jaar vond ik…
Ik noemde al eerder de gastblogs die ik mocht schrijven voor andere bloggers. Vaak zijn dit events waar ik naartoe mag en waar ik achteraf een artikel voor schrijf. Zo ben ik het afgelopen jaar naar een aantal filmpremieres geweest, maar ook naar events ter lancering van een product of een pretpark of festival. Zo hebben we toch de mogelijkheid gehad om een superleuke zomer te hebben zonder dat we op vakantie zijn geweest.
Ook de fotoshoot voor het CDA en de schoolfoto’s vind ik iets om te koesteren en natuurlijk de dagen die we als gezin hebben doorgebracht. Lekker naar het strand, lunchen terwijl de kinderen in het zand spelen en daarna wandelen en schelpen zoeken. Zo simpel maar zo fijn! Het was zo’n heerlijk jaar!
Een vers hoogtepunt: dat Jeroen zeer recent zijn diploma voor Schoolleider heeft gehaald. Ontzettend trots dat dit al de derde studie is die hij heeft afgerond naast zijn werk en ons gezin. Zo trots op mijn harde werker!
De persoon die ik het meest dankbaar ben is...
Tja, de mensen die mij kennen kunnen dit antwoord wel raden: natuurlijk (weer) Jeroen. Hij zorgt ervoor dat ik kan doen wat ik doe en dat ons gezin als een geoliede machine loopt. Zo dankbaar voor!
Ook ben ik mijn werkgever dankbaar dat ze potentie in mij zien en mij de mogelijkheid geven om te doen wat ik leuk vind en waar ik goed in ben. Na jaren het gevoel te hebben gehad dat dit was wat ik kon, heb ik nu het gevoel dat er meer in mij zit en dat ik dat eruit wil halen. Wanneer weet ik nog niet, maar ik weet zeker dat ik in mijn werkveld verder kan en wil!
Wat ik het liefst wil vergeten van afgelopen jaar is…
Dat mijn moeder begin dit jaar de diagnose Alzheimer kreeg. Tuurlijk wisten we al heel lang dat er iets aan de hand was, zeker na september vorig jaar toen het goed mis ging. Maar ik hoopte zo op iets anders. Iets simpels. Wat goed op te lossen zou zijn met een pilletje. Helaas is dat niet zo en beter gaat het nooit meer worden. Ik had mijn ouders nog zoveel goede jaren samen gegund zonder zorgen. Gelukkig gaan heel veel dingen goed en genieten we enorm van elkaar, maar als ik toch een ding mocht veranderen, dan was het zeker mijn moeder ontdoen van deze nare Alzheimer.
Andere dingen van 2019 die me bij gebleven zijn…
Ik geloof dat ik een hele hoop wel genoemd heb hierboven, haha. Maar ik denk dat ik mijn ouders ontzettend blij heb gemaakt door ze een nieuwe hond te “bezorgen”. Hun lieve hond Sam is in april overleden en daar had mijn moeder ontzettend veel verdriet van. Via Verhuisdieren heb ik een superleuke hond, Stripe, gevonden die niet meer bij zijn huidige baasje kon wonen. Het is zo fijn hoe mijn moeder geniet van hun hondje. Ik hoop dat ze nog een flink aantal jaar samen hebben!
Voor 2020 hoop ik…
Dat alles net zo fijn gaat als afgelopen jaar en dat we nu toch eens eindelijk een ander huis gaan kopen. Ik ben er zo aan toe en hoop dat we vanaf het voorjaar de stap kunnen gaan zetten! Ook hoop ik weer lekker op vakantie te kunnen met mijn gezin, hopelijk lukt het daarvoor wat te sparen, naast de aanschaf van onze volgende woning. Maar bovenal hoop ik dat iedereen om mij heen gezond, gelukkig en stabiel blijft. Op naar een prachtig 2020, ik heb er zin in!
Wat is jouw mooiste en minst mooie moment van het afgelopen jaar?