De maaltijden in ons huishouden en alles er om heen, hoe pakken wij dat aan? Wat we eten, hoe we eten we en hoe streng zijn we als het aankomt op bijvoorbeeld tafelmanieren? Wat hebben de echtgenoot en ik van huis uit meegekregen? Zoveel vragen en ik beantwoord ze allemaal in dit artikel waarin ik je meeneem hoe het er bij ons aan toe gaat tijdens het eten.
Back in the days
Ik kan natuurlijk niet exact vertellen hoe het er bij Jeroen thuis aan toe ging. Waar Jeroen het ouderlijk huis deelde met zijn ouders en zijn broertje, deelde ik dat met mijn ouders, vier broers en zo nu en dan nog een pleegkind. Hoewel het in de basis (met zijn allen aan tafel, bord en bestek) hetzelfde was, durf ik stellig te zeggen dat het er bij ons wel iets (op een gezellige manier) chaotischer aan toe ging. Ik was ook best verbaast dat er bij Jeroen thuis maar een soort groente op tafel kwam. Bij ons thuis waren dat er zeker twee of drie soorten. Ook hielden Jeroen’s ouders zich iets meer bezig met etiquette aan tafel. Zo heb ik bij hen geleerd dat messen links en vorken rechts liggen en je je bestek op een bepaalde manier op je bord legt als je klaar bent met eten. Dat betekent niet dat mijn ouders dit deel van de opvoeding niet belangrijk vonden. Ik kan me namelijk zo indenken dat je met een gezellige chaos van vijf kinderen aan tafel, je andere prioriteiten hebt. En eigenlijk vind ik dat een prima keuze van ze.
Hoe gaat het nu?
Voordat we ouders werden, aten we regelmatig voor de tv. Lekker met Dr. Phil voor je neus je bord leegschuiven. Stiekem mis ik het nog wel eens. Maar ik vind het een belangrijk gezinsmoment, dus eten we al zeker 5,5 jaar elke dag aan tafel. We koken bijna dagelijks, maar er gaat ook wel eens een pizza in de oven, friet in de frietpan of een stapel pannenkoeken op tafel. Ontbijten doen we eigenlijk alleen in het weekend vrij uitgebreid. Doordeweeks smeren wel snel op het aanrecht een boterham of eten we een krentenbol of ontbijtkoek. De ochtenden zijn niet zo ons (oké, vooral mijn) ding en ik wil dat dat vrij snel en zonder gemor verloopt. In het weekend bakken we broodjes af of bak ik een stapeltje American Pancakes. De lunches doen we doordeweek op de overblijf, bij de gastouder of het werk, maar in het weekend halen we vis, eten we een broodje gebakken ei of kroket. Maar ook vaak gewoon een simpele boterham pindakaas.
Onze kinderen
En dan nu even inzoomen op de kinderen. Hoe en wat eten zij? Wat brengen wij ze bij qua manieren? Storm (bijna 1.5) eet bijna alles, maar alleen als hij dit zelf mag doen. Hij krijgt een lepel, maar meestal valt de helft van de lepel af voordat het zijn mond bereikt, dus vervolgt hij met zijn handen. Iets wat wij helemaal prima vinden, want verschillende structuren voelen, is ook eten en goed voor de ontwikkeling. Hij gaat vanzelf een keer met een lepel en daarna met mes en vork eten. Wat Max van 5,5 dus al enige tijd doet. We leggen voor hem een mes, vork en lepel neer, zodat hij kan pakken wat hij het prettigst vindt.
We vinden het niet zo’n probleem als de kinderen knoeien, dit hoort wat ons betreft ook bij de ontwikkeling en naar mate ze ouder worden, gaat dit echt wel beter. Er kan gewoon een dweil over de vloer en ook de kinderstoel kan schoongemaakt worden. Storm krijgt soms nog een slab met mouwen aan als hij iets eet waarvan ik weet dat de vlekken lastig uit zijn kleren gaan, maar van vies worden maak ik niet zo’n drama.
We eten niet elke dag een toetje, maar bij Max hebben we wel als stelregel dat als hij gaat lopen zeuren of zijn eten niet opeet, hij geen toetje krijgt of filmpje mag kijken na het eten. En willen de kinderen echt niet eten, dan maken we ook niks anders voor ze. Ze hebben genoeg reserves om de nacht door te komen, haha.
Conclusie
Dus kort samengevat maakt het ons eigenlijk niet zoveel uit hoe je eet, maar meer dat je wat eet en dat het gezellig is aan tafel. We doen elke avond ons best om iets gezonds en voedzaams op tafel te zetten en aandacht voor elkaar en het eten te hebben. Er wordt wel eens gesmakt (denk ik, want dat hoor ik waarschijnlijk niet) of met volle mond gepraat, maar het is wel ons gezinsmoment!
Hoe gaan de maaltijden er bij jou aan toe? Ben je tevreden of zou je dingen anders willen?