Onze twee jongens van 5 en 1 zijn goede slapers. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor, zeker als ik de horrorverhalen van andere ouders hoor. Want net als vele anderen, ga ik niet zo best op weinig slaap. Ik vond daarom de prille babytijd ook echt wel bikkelen. Gelukkig heb ik een echtgenoot waarmee ik deze wat minder wakkere periode mee kon afwisselen. Vandaag vertel ik je meer over mijn visie op het goed laten slapen van je kinderen en hoe wij dit aanpakken.

Disclaimer

Als eerste wil ik toch even benoemen dat al het onderstaande onze persoonlijke aanpak is. Het is een manier die voor ons en onze kinderen goed werkt. Daarmee wil ik vooral zeggen dat wij zeker niet de wijsheid in pacht hebben en dat de manier die jij toepast fout is. Ook is het niet zo dat ik jouw aanpak verkeerd vind of veroordeel. Iedereen kind zijn/haar kind het beste en doet wat het beste bij hun leven past.

Ouderwets

Omdat we zelf het lekkerst gaan op een rustig en regelmatig leven, passen we dit ook toe op onze bloedjes. Het komt echt maar zelden of op 1 hand te tellen voor, dat de kinderen niet in hun eigen bed slapen. Als een verjaardag of andere verplichting net valt onder een van Storm zijn slaapjes, dan houden we hem niet wakker zodat we toch kunnen gaan. We gaan dan eerder/later (uiteraard in overleg met degene met wie we de afspraak hebben), een van ons gaat of we gaan niet.

Ook passen wij de activiteiten die we ondernemen aan op onze kinderen en nemen wij ze niet mee naar plekken die wij minder geschikt vinden voor kinderen. Want zo’n festival is natuurlijk harstikke leuk, maar een kind heeft gemiddeld genomen geen ruk aan een lawaaierige en drukke plek. We kiezen er dan voor om samen te gaan en oppas te regelen of een van ons gaat met ander gezelschap.

Bedritueel

Bedritueel
Bedritueel

Een bedritueel is ook onderdeel van het slapen van onze kinderen. Tijdens de slaapjes overdag is deze minder uitgebreid dan ’s avonds. Globaal ziet het er zo uit:

We komen op de kamer van Storm en voordat ik hem neerleg om te verschonen, pak ik zijn knuffeltje zodat hij iets vast heeft om van rustig van te worden. Ik verschoon hem dan en samen doen we zijn gordijn naar beneden en leg ik hem in zijn bedje.

’s Avonds is het ritueel grotendeels hetzelfde, maar om de dag zit er een douchebeurt en de andere dag wassen met een washand bij. Rond 18.00 uur en na een schone luier doe ik Storm een pyjama en slaapzak aan en ga ik nog even met hem op de fauteuil op zijn kamer zitten. We zingen dan nog even een liedje of lezen een boekje terwijl hij heerlijk tegen me aan ligt. Hierna leg ik hem op bed en gaat Storm slapen.

Max is vijf en slaapt ’s middags niet meer, maar ook voor hem hebben we ’s avonds een bedritueel. Als we rond 19.00 uur boven zijn gaat Max douchen (de ene dag) of was ik hem snel met een washand (de andere dag). Dan is het tijd om nog even te plassen en poets ik zijn tanden. Daarna is het pyama aan en gaan we op het grote bed nog even een boekje (of drie ) lezen. In zijn bed nog een stevige knuffel en kus en dan ga ik naar beneden. Max mag dan nog even zelf lezen of zachtjes spelen en komt vaak binnen een half uur naar beneden om te zeggen dat hij gaat slapen. Meestal gaat hij zelf weer naar boven en anders lopen we even mee om bijvoorbeeld een raam open of dicht te doen.

Vanaf dat moment is het rust in de tent. Het komt amper voor dat we nog naar boven moeten of dat Max naar beneden komt. Ook vanaf dat wij naar boven gaan, zijn we altijd verzekerd van een goede nachtrust. Voor 07.30 uur worden we in ieder geval niet door de kinderen gewekt.

Samen slapen

Wij hebben er bewust voor gekozen om onze jongens zodra zij met ons mee naar huis mochten, in hun eigen bed te laten slapen. Max sliep de eerste nacht in zijn wiegje bij ons op de kamer, maar omdat we de schamele uurtjes nachtrust echt nodig hadden, besloten we hem op zijn kamer te laten slapen. Storm sliep direct, na twee nachten ziekenhuis, op zijn eigen kamer en zo is het ever since. Het lijkt me echt fantastisch en knus, maar het is echt beter voor iedereen als ik goed slaap. Wel slaap ik (al is dit op twee handen te tellen) als de jongens niet lekker zijn of onze nabijheid toch nodig hebben, op een los matrasje op hun kamer. Voel ik me iets minder schuldig, haha.

Slaapmethode

Op een gegeven moment, rond het eerste jaar, kwam er bij zowel Max als Storm een moment waarop zij begonnen te huilen zodra wij hun kamer uitliepen. Bij Max kregen we advies van het Consultatiebureau om hem beter in slaap te krijgen. Het advies was, globaal, als volgt: Na 1 minuut naar je kind toegaan. Het kort troosten waarbij je hem/haar niet uit bed haalt en je weer weggaat. Deze tijd verdubbel je. Daarna dus na 2 minuten, dan na 4, 8, 16 etc. Deze methode werkte binnen de kortste keren en bij beiden hebben we er amper twee tot drie slaapjes over gedaan voordat ze weer relaxt in slaap vielen. En ja, het is hartverscheurend en de eerste keren staat het huilen bij jezelf ook nader dan het lachen, maar als je doorzet ben je enorm blij en dankbaar.

Zo. Dit waren mijn zielsroerselen over het wel en wee qua slapen in Huize Brouwer. Hoe slaapt jouw kind? Tref je bepaalde maatregelen?

Write A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.