Je hebt het misschien wel eens voorbij zien flitsen op mijn blog: ik ben slechthorend. Bij tijd en wijle heerlijk rustig, maar het is natuurlijk ook regelmatig erg vervelend. Zelfs met de hulp van een prachtig hoortoestel. Ik praat je bij over hoe het komt dat ik slechthorend ben en welke hulpmiddelen ik gebruik. Ook vertel ik wat voor invloed mijn gehoorverlies heeft op mijn dagelijks leven en wat er mij in de toekomst te wachten staat.


Hoe komt het dat mijn gehoor zo slecht is?

Ik ben niet van de een op de andere dag slecht gaan horen. Lang werd er door artsen gedacht dat het kwam doordat oorontstekingen mijn trommelvliezen hadden beschadigd, maar na de derde operatie waarbij mijn trommelvlies hersteld werd en dit weer mislukte, werd er een MRI-scan gemaakt. Ik was inmiddels een jaar of 20 toen na deze scan duidelijk werd dat mijn Buis van Eustachius niet goed ontwikkeld was.

Buis van Eustachius

Bron afbeelding: zweefvliegopleiding.nl

De Buis van Eustachius is een buis die vanuit het binnenoor naar je neus loopt. Deze buis zorgt ervoor dat de druk in je oor gelijk is aan de luchtdruk om je heen. Daarom helpt het vaak als je in de bergen rijdt of vliegt om te gapen of kauwgom te kauwen. Bij mij werkt deze buis, aan beide kanten, niet of nauwelijks. Dat zorgde ervoor dat mijn trommelvliezen opengingen, om zo toch de druk in mijn binnenoor te kunnen regelen. Hierdoor was ik ontzettend vatbaar voor oorontstekingen, omdat mijn binnenoor niet meer beschermd werd door mijn trommelvliezen.

Naast dat mijn trommelvliezen dus niet meer optimaal geluid door kunnen geven, hebben ook oorontstekingen de afgelopen 34 jaar bijgedragen aan mijn gehoorverlies. Was er eerst nog een slecht functionerend trommelvlies dat zorgde dat ik slecht hoorde, inmiddels zijn ook andere delen in mijn middenoor zo beschadigd dat ze zorgen voor mijn slechte gehoor.

Hoeveel ik ongeveer hoor? Ik denk dat ik nu zo’n beetje op 25% zit. Zonder gehoorapparaat hoor ik de deurbel niet, heb ik geen idee of de vaatwasser draait en kan ik een televisieprogramma niet volgen. Ook hoor ik auto’s niet naderen, wat nog wel eens lastig is op de fiets.

Operaties en hulpmiddelen

Operaties en hulpmiddelen

Van kinds af aan, ik weet niet precies meer wanneer, heb ik af en aan gehoorapparaten gedragen. Jarenlang in het oor, wat dus oorontsteking-technisch geen slimme zet was. Maar goed, toen wisten de artsen en ik nog niet dat mijn Buisje van Eustachius niet goed ontwikkeld was. Er is drie keer geprobeerd om mijn trommelvliezen te dichten. vrij zinloos achteraf, haha.  Ook is er operatief vocht verwijderd uit mijn bij- en voorhoofdholtes.

Mijn laatste operatie met betrekking tot mijn gehoor vond plaats in 2005. Toen was er duidelijk wat het probleem was en hoe ik toch zo optimaal mogelijk zou kunnen horen. Er werd in het bot achter mijn oor een schroef geïmplanteerd, waarop als deze eenmaal vast was gegroeid in mijn bot, een gehoortoestel geklikt kon worden. Deze hele rambam wordt ook wel BAHA genoemd: Bone Anchored Hearing Aid (Botverankerd hoortoestel). Mijn inmiddels niet meer zo aanwezige trommelvliezen worden ontzien, want het geluid gaat veelal direct naar mijn binnenoor, via het apparaatje.

Aan het gehoorapparaat kunnen verschillende ontvangers gekoppeld worden. Zo zijn er apparaatjes die er voor zorgen dat het geluid van de tv direct naar je hoortoestel gaan en heb ik een microfoontje die iemand kan gebruiken in rumoerige situaties. Ook zijn er systemen in de vorm van een flitsapparaat die gaan flitsen zodra de bel gaat en zijn er trilsystemen voor in je kussen die je kunnen wekken.

Dagelijks leven

Je hebt een gehoorapparaat, dus alles is opgelost. Natuurlijk is een gehoorapparaat een prachtig hulpmiddel, maar het komt totaal niet in de buurt van de hoorbeleving van een normaal horend persoon. Waar geluiden voor een horend persoon nog enigszins gefilterd worden door de hersenen, is dit bij dragers van een hoortoestel niet zo. Alle geluiden komen even hard binnen. Het getik van een klok, een voorbij rijdende auto, het dichtslaan van een deur, alles klinkt even hard. Dat is best irritant en soms schrik je je rot. Maar het vreet vooral veel energie, want probeer je maar eens te focussen op je gesprekspartner in een wat drukkere ruimte. Of op je telefoongesprek terwijl collega’s iets overleggen. Je kunt je dus vast voorstellen dat ik af en toe gesloopt ben.

Nog wat nadelen:

  • Sommige gesprekken zijn best awkward omdat ik denk dat iemand iets zegt of vraagt en dit dus helemaal niet zo blijkt te zijn. Of ik staar je een beetje glazig aan en hoop dat ik razendsnel kan ontcijferen wat je zojuist gezegd hebt.
  • Tijdens het douchen draag ik oordoppen, want het is natuurlijk niet handig als het water rechtstreeks mijn middenoor in klettert. Ik hoor dan dus niks. Nog minder dan dat ik al hoorde.
  • Als je met je rug naar me toe staat, kun je lullen als Brugman, maar ik heb echt je gezicht nodig om ook te kunnen zien wat je zegt.
  • Op de fiets kan ik mijn gehoorapparaat niet gebruiken. Door de “rijwind” lijkt het net of er een tornado in je oor bevindt, niet zo prettig. Ik vind het daarom best pittig om met Max naast me te fietsen omdat ik op hem en dubbel goed op het verkeer moet letten, omdat ik het niet hoor.
  • Feestjes of drukke restaurants zijn een drama. Ik kan niets of niemand volgen en ik ben zo druk met focussen, dat ik kapot ben na zo’n happening.
  • Ik kan niet naar Nederlands gesproken films in de bioscoop. Zo ben ik ooit naar De Eetclub geweest. Vast een fantastische film, maar ik heb geen idee waar het over ging. 

Gelukkig zijn er ook voordelen:

  • Het is heerlijk stil als ik mijn BAHA niet aan heb.
  • Ik slaap vaak als een roosje, want het gesnurk van Jeroen en kinderen die ’s nachts wakker zijn hoor ik niet.
  • Is er ergens heel veel herrie? Ik doen lekker mijn BAHA uit.

De Toekomst

Iets waar ik toch wel een beetje huiverig voor ben, is wat de toekomst mij gaat brengen. De kans is vrij groot dat ik op een gegeven moment mijn gehoor geheel kwijt ben. Daar ben ik best bang voor eigenlijk. Er zijn natuurlijk ook dan wel weer allerlei apparaten die me kunnen helpen, maar echt helemaal niets meer horen zonder gehoorapparaten vind ik toch wel een ding. Vooral de afgelopen vijf jaar is mijn gehoor flink afgenomen, meer dan in de 25 jaar daarvoor. We genieten daarom maar goed van het horen wat ik nu nog kan!

7 Comments

  1. Wat fijn om precies te weten waar het goed gaat en waar niet! Ik zag je destijds bij de lunch struggelen, maar wist niet precies hoe en wat. Je hebt dus ook een microfoontje die je dan aan degene kan geven in een drukke ruimte, werkt dat dan een beetje zoals bij een goed horend mens het filteren werkt? Heel vervelend dat je slechthorend bent maar supertof dat je er zo over praat!

  2. Kan me voorstellen dat het erg vervelend is wanneer je niet goed hoort, vooral wanneer het druk is in de omgeving waar je bent. Ik kan er goed inkomen dat je bang bent om op latere leeftijd je gehoor echt helemaal kwijt te raken. Ik hoop van harte dat de ontwikkelingen zich zodanig ontwikkelen dat dat niet gaat gebeuren. Knap dat je dit deelt en ook herkenbaar en getuiging van steun aan andere mensen die hetzelfde meemaken

  3. Echt heel interessant om te lezen! Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik vind het wel boeiend om te weten hoe dat nu voelt.

  4. Wat een een mooi informerend artikel. Wel spannend dat er al zoveel mogelijk is met functies. Dat had ik niet gedacht. Hopelijk ben je nog lang niet doof!

  5. Het lijkt me best heel lastig om niet of slecht te kunnen horen. Mijn ouders hebben allebei een gehoorapparaat en bij hen helpt dit wel goed heb ik van ze begrepen.

  6. Pingback: Mijn ervaring met een Burn Out - EkeBrouwer.nl

Write A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.