Een opmerking die al heel snel mijn bekkie uitrolt als ik aan het autorijden ben: “Heb je je rijbewijs bij een pakje boter gekocht of zo?”. Oké, meestal gaat het er iets pittiger aan toe, vooral als ik alleen in de auto zit. Maar met een kleuter is het verstandiger om je even in te houden, zeg ik uit ervaring, haha. Lesauto’s zijn ook een flinke ergernis voor mij, al probeer ik deze altijd redelijk snel in te halen omdat ik ook weet hoe het er bij mijn rijlessen aan toe ging…

Eerste rijles

Mijn eerste rijles staat me nog helder voor de geest. Het was februari 2002, donker en het regende. Hoewel ik onze stad op mijn duimpje kende, kreeg ik het toch voor elkaar om over een rotonde te rijden in plaats van eromheen. Het zullen vast mijn zenuwen geweest zijn of zo. Of de spanning die tussen mij en mijn rij-instructeur hing, want jemig, wat was dat een eikel.

Tirade en jankbui

Ik geloof dat het mijn derde les was. Het wilde nog niet echt vlotten met het onder de knie krijgen van het schakelen dus verzocht mijn rij-instructeur te stoppen bij een tankstation. Daar kreeg ik een ongelooflijke tirade over hoe slecht het schakelen ging en dat het nu echt tijd werd dat ik het ging begrijpen. Euh, oké. Wat jij wil. Met witte knokkels reed ik zo goed als lukte verder en na een aantal kilometer barstte de beste man in janken uit. Aangezien hij een pittig Limburgs accent had en ik slechthorend ben, had ik geen idee wat er aan de hand was en reed gewoon maar stug door totdat hij zichzelf weer herpakt had. Eenmaal weer thuis besloot ik op zoek te gaan naar een andere rijschool.

Een andere rijschool

Een andere rijschool dus. Ik vroeg wat rond in mijn omgeving en de een na de andere rijschool werd geadviseerd. Ik kon bijvoorbeeld kiezen voor Rijschool Nijmegen, maar dat was praktisch gezien niet handig. Uiteindelijk kwam ik bij een fijne rijschool terecht met een rij-instructeur die dezelfde bizarre humor als ik deelde, een gouden zet! Uiteindelijk gaf hij me ook tips hoe ik de examinator tijdens het rij-examen kon inpakken en dat heeft er mede toe geleid dat ik in één keer geslaagd ben. Dat ik (met tussenpozen) anderhalf jaar over mijn rijlessen gedaan heb, vergeten we maar even ;-).

Andere stuntelaars

Omdat ik erg nieuwsgierig was of ik de enige stuntelaar tijdens de rijlessen was, heb ik eens rondgevraagd. Gelukkig bestaan er ook nog een hoop andere stuntelaars:

Tamara: “Tijdens het oefenen van de bijzondere verrichtingen voor mijn motorrijbewijs reed ik per ongeluk over een pion. Deze bleef in mijn wiel steken en daardoor verloor ik controle op de motor. Tijdens de val sprong ik heel gek van de motor af omdat ik bang was dat ik er onder zou belanden.”

Samantha: “Toen ik net begon met lessen brak ik mijn middelvinger. Het leek dus net alsof ik continu mijn middelvinger opstak tijdens het rijden vanwege de spalk die om mijn vinger zat.”

Miriam: “Tijdens mijn rijexamen stopte ik braaf voor overstekende eendjes, maar op een zebrapad met overstekende oudjes reed ik gewoon door. Ik was zo druk aan het ouwehoeren dat ik niks gezien had. Het zal je niet verbazen dat ik gezakt ben.”

Britt: “Voor mijn rijexamen ging ik nog twee uur proefrijden. Toen ik bij de examenlocatie aankwam, bleek dat thuis mijn portemonnee en ID-kaart uit mijn tas waren gevallen. Ik mocht dus niet afrijden, maar mocht wel het examen betalen.”

Anneloes: “Tijdens het inparkeren zette ik de auto op een invalideparkeerplek.”

Wat is jouw grootste rijlesblunder?

Dit artikel bevat een samenwerking.

1 Comment

  1. Pingback: Mijn droomauto - EkeBrouwer.nl

Write A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.