Ken je dat? Dat je van die acties hebt waarvan je gewoon direct even wilt verdwijnen? Die gewoon zo stom zijn dat je knalrood wordt en geen zinnig woord meer uit je waffel krijgt? Dat je denkt: Did that just really happen? Ik wel, regelmatig zelfs. in mijn tienerjaren iets meer, maar zelfs nu af en toe nog. Ik vertel je over een aantal van die pareltjes.

Uit de auto struikelen

Ik weet niet eens meer wie er allemaal bij waren, maar we zaten met een aantal personen in de auto. We gingen mijn ouders afzetten omdat zij een personeelsuitje hadden van mijn vaders werk. Iedereen stapte uit en ik die achterin zat (denk driedeursauto, dus best een geklooi om charmant een auto vanaf de achterbank uit te stappen) wilde uitstappen en voorin gaan zitten. Mijn voet en weet ik wat veel meer bleef ergens aan haken en ik viel full face frontal met mijn bakkes op straat. Voor een enorme touringcar. Waarvan alle mensen nog buiten stonden te wachten. Enig.

Mijn vader enthousiast begroeten

In mijn tienerjaren liep ik op een zaterdag in de stad met een vriendin en ik zag mijn vader in de verte voor ons lopen. Ik probeerde wat dichter bij hem in de buurt te komen en als verrassing sprong ik op zijn rug ter begroeting. Je raad het al. Het was mijn vader helemaal niet.

Jeroen op de kont slaan

Jeroen op de kont slaan

Jeroen en ik gingen samen wat boodschapjes doen en lopen gezamenlijk de supermarkt binnen. Ik geef hem een klap op zijn kont en vraag tegelijkertijd: “Wat gaan we eten, lekker ding?” De man die ik op de kont sloeg kijkt me lachend aan. Jeroen staat tien stappen verder grinnikend het hele voorval te aanschouwen terwijl ik op dat moment echt wil verdwijnen, haha.

Autoportier dichtslaan met mijn hand ertussen

Ik ging voorafgaand aan een lange autorit tanken en bij het tankstation kwam ik mijn broer tegen. Beetje ouwehoeren, je kent het wel. We staan beiden op het punt om weg te gaan en ik leg nog even wat op de bijrijdersstoel. Al kakelend sla ik het portier dicht. Met mijn hand er tussen. Gevalletje don’t try this. Volhardend als ik was ben ik toch richting Brabant gereden met een hand die ontzettend zeer deed. Ik ben er heilig van overtuigd dat mijn vinger best eens gebroken zou kunnen zijn.

When Whatsapp goes wrong

When Whatsapp goes wrong

Ken je dat? Dat je iets over iemand zegt tegen een ander op Whatsapp? Maar dat je het dan naar die persoon in kwestie appt? Kan ik afvinken hoor. Verder wil ik het hierbij laten, te hoog schaamgehalte, haha.

Zoals je wel merkt ben ik een ware blunderkoningin. Ik zou nog drie van dit soort artikelen kunnen schrijven met stomme acties. Dus wie weet komt er ooit een vervolg!

Wat is jouw grootste blunder?

11 Comments

  1. In zo een toestanden ben ik ook kampioen.Wat ik me nog het beste kan herinneren is een voorval toen ik nog thuis woonde.In onze buurt was er een echtpaar en die kwamen elke week meermaals bij mijn mama ‘op bezoek’ voor koffie mét gebak.Maar ons mama moest daar nooit es op bezoek gaan.Op een dag kwam ik van mn werk en ze zaten er nog..terwijl ik me een stukje cake neem valt mn oog op een armtierig orchideetje op de kast(echt, er hing met moeite 1 zielig bloemetje aan!)Mijn mama is een echte bloemen en planten liefhebster dus ik zeg:Maar mama wat heb je nu gekocht,zo een triestig plantje,zoiets heb ik nog nooit gezien!Ik krijg me daar nu toch een trap tegen mn been onder de tafel en mn mama zegt heel droog:lief hé..dat hebben Herman en Nicole me meegebracht als cadeautje.Als reactie haal ik mn schouders op en zeg:oh leuk..het zal nog wel bloeien.Ik kon door de grond zakken van schaamte!Ik heb dan maar met mn rooie kop een hap van mn cake genomen en niks meer gezegd.
    En nog eentje..Jaren geleden zat ik op mn werk op een zonnige dag buiten te lunchen met wat collega’s.Ineens stopt er een wagen en komt er een gebruinde en getatoeëerde spierbundel op ons afgelopen.Ik zeg:Amai wat voor een mislukte Johny komt daar nu af?!Bleek het de echtgenoot te zijn van het nieuwe collegaatje die naast me zat.Onnodig te vermelden dat het nooit geklikt heeft met die collega.

    • Eke Reply

      Oh wat heerlijk om te lezen, hahaha. Dit zou mij dus ook kunnen overkomen!

  2. Haha zo herkenbaar! Vooral het gevalletje in de supermarkt met Jeroen (nou…juist niet Jeroen dus 😉 ) moest ik toch echt wel even om lachen! Ik heb ook zo vaak dat ik een heel verhaal sta te vertellen tegen de verkeerde in een winkel.

    • Eke Reply

      Ik ben blij dat jij het ook hebt. Laatst nog bij een parkeerautomaat. Ik dacht dat Jeroen achter me stond en begon een heel overleg waar we nu eens zouden gaan lunchen. Die man achter me ging er helemaal in mee

  3. Ik moet erg erg om lachen! en ik herken ook veel, vaak ook van die gênante situaties! gelukkig nog nooit op de kont van een andere man geslagen.. haha.

  4. Oh ja wat herkenbaar allemaal! IK heb alleen nog nooit naar een ander geappt over een ander. Maar woorden zijn vaak eerder mijn mond uit dan dat ik wil en ik ben ook erg klunzig….

Write A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.